tullantı — is. Bir şeyin, işləndikdən sonra artıq qalan və həmin iş üçün yaramayan hissələri, qalıqları. Sənaye tullantıları … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qumacex’ — (Şəki) meyvənin (alma, armud və s.) yeyiləndən sonra qalan tullantı hissəsi, cecəsi. – Almanı yiyif qumaceyni bu yənə atma … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qurumçəx’ — (Oğuz) alma, armud və s. meyvənin yeyiləndən sonra qalan tullantı hissəsi, cecəsi. – Almanın, armudun üzeyi də diyirix’, qurumçəx’ də … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
lopa — I ( Göyçay, Qazax, Şəki, Şəmkir) 1. məşəl (Göyçay, Qazax, Şəmkir). – Gəlin aparanda lopa aterıx; – At kişniyer, lopuyu yandır, görəx’ toylada nə var (Qazax) 2. alov (Şəki). – Lampanın lopası qırmızıdı II (Cəbrayıl, Xocavənd, Zəngilan) evin üstünə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
səqət — ə. 1) yaramaz, qeyri məqbul, pis; 2) tullantı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zibil — ə. tör töküntü, tullantı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
atqı — is. 1. Bir şeyin üzərindən atılan tir və s. 2. Toxuculuqda: ərişin üstünə gələn və məkiklə atılan arğac ipi. 3. Qadınlarda başa salınan şey, örpək və s. 4. məh. Taxılın yeməyə yaramayan hissəsi; tullantı. 5. məh. Şana, böyük yaba … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
köpük — 1. is. Yırğalanan, hərəkət edən maye və ya yarımmaye kütlə üzərində əmələ gələn içərisi hava, ya da qazla dolu girdə qabarcıqlar yığını. Suyun köpüyü. Dəniz köpüyü. – Köpüklərlə üzə üzə; Dalğalara qarışdım; Martılarla yarışdım. A. Ş.. Çaylardakı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lopa — 1. is. 1. Odunu alovlandırmaq və ya işıq yaratmaq üçün neft hopdurulub yumruladılmış əski, cındır, pilik, alışqan. Lopa qayırmaq. 2. Az çox yuvarlaq, yumru, dairəvi (şəkildə) olan yumşaq şey. Qar lopası. Pambıq lopası. – <Budur>, yenə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
parça — 1. is. 1. Parçalanmış, sındırılmış, qırılmış, cırılmış şeyin kiçik tikəsi, qırığı, hissəsi. Kağız parçası. Odun parçası. – Buruqların dörd tərəfində dəmir və taxta parçaları gözə dəyirdi. M. İ.. Dəstə sürüşkən daş və qaya parçalarının üzəri ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qalıq — is. 1. Bir şeyin, işləndikdən sonra artıq qalmış hissəsi, parçası. Yemək qalıqları. Xörəyin qalığı. – Dümbər papiros qalığını ayağı ilə basıb söndürdü. S. Rəh.. // Tullantı. İstehsalat qalıqları. 2. Verginin və s. nin vaxtında ödənilməmiş hissəsi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
